Cukrzyca jest wieloczynnikową chorobą metaboliczną, której występowanie rośnie w alarmującym tempie. Szacuje się, że do 2035 roku chorować będą na nią 592 miliony osób na całym świecie. Nasilenie stresu oksydacyjnego związane z hiperglikemią, wynikające z braku równowagi między czynnikami prooksydacyjnymi i antyoksydacyjnymi (na korzyść tych pierwszych), prowadzi do szeregu powikłań makro- i mikronaczyniowych oraz neuronalnych. Jednym z nich jest retinopatia cukrzycowa, występująca u co trzeciej osoby chorej na cukrzycę i stanowiąca najczęstszą przyczynę pogorszenia widzenia wśród osób aktywnych zawodowo. Stwarza to ogromny problem, zarówno natury medycznej, jak i ekonomicznej. Jest powodem nieustających poszukiwań bezpiecznej substancji o działaniu antyoksydacyjnym, ograniczającej stres oksydacyjny, wspomagającej ochronę siatkówki przed nieodwracalnymi zmianami.
Jednym z najlepiej poznanych antyoksydantów jest kwas alfa-liponowy, naturalny kwas organiczny o plejotropowym działaniu. Istnieją liczne badania doświadczalne na modelach zwierzęcych potwierdzające jego skuteczność i bezpieczeństwo w terapii zmniejszającej ryzyko zmian o charakterze retinopatii cukrzycowej, z drugiej strony istnieją także dowody sugerujące brak ochronnego działania kwasu alfa-liponowego przed wystąpieniem obrzęku cukrzycowego plamki. Najskuteczniejszą formą zapobiegania retinopatii cukrzycowej są prawidłowe wartości poziomu glukozy, lipidów we krwi oraz ciśnienia tętniczego, jednakże praktyka lekarska pokazuje, że nie zawsze udaje się to osiągnąć. Kwas alfa-liponowy daje nadzieje na skuteczne i bezpieczne leczenie zapobiegające powikłaniom cukrzycowym. Przeciwstawne wyniki prezentowanych prac nie powinny być przeszkodą, ale raczej wyzwaniem dla kolejnych poszukiwaczy idealnego antyoksydantu.
